konfrontować

konfrontować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, konfrontowaćtuję, konfrontowaćtuje, konfrontowaćany {{/stl_8}}– skonfrontować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'porównywać ze sobą jakieś rzeczy, osoby, zestawiać je, wyszukiwać między nimi cechy wspólne i różniące': {{/stl_7}}{{stl_10}}Konfrontować oceny, sądy, fakty, odmienne poglądy. Skonfrontować opinie innych ze swoimi doświadczeniami. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}praw. {{/stl_8}}{{stl_7}}'przeprowadzać konfrontację sądową': {{/stl_7}}{{stl_10}}Konfrontować świadków. <śrdwłac.> {{/stl_10}}